miércoles, 13 de octubre de 2010

Something - IS


Un son moi novo para min o dos Something, e a vez, dependendo da canción, e da atención que lles poña descubro un algo que me atrae a escoitalos unha e outra vez.

Xa eles se sinten que mezclan nos seus temas a psicodelia co pop, non serei eu quen o negue, basta con estar atento a como sona as guitarras e o organo, as voces, as letras, en xeral saben conxugar sen estridencias os dous estilos que din que os representan.

Something fórmase no 1994 con Jordi Calatayud (cantante, ex- Blue Bus),Octavi Planells (teclista, ex- Motor Psycho), Bernat Lliteras (guitarra rítmica, ex- The Flinstones),  Pascual Bendicho (guitarra solista, ex- The Flinstones),  Juanjo Onofre (bajista, ex- The Cherrymen) e Daniel Wilson (batería, ex- Reved Up Bulls). Da súa 1º formación a terceira e definitiva o de sempre un ir e vir de personas ata quedar conformado por Jordi Calatayud, Bernat Lliteras, Juanjo Onofre,Xavi Sandoval,Lluis Esteva, Daniel Wilson Barbajosa. Un coñazo esto dos nomes. Sen dúbida.


Vamos o son, que é o que nos importa.


SOMETHING - WAS SHE RIGHT? from videOnofree on Vimeo

O curioso desta banda foi un parón debido a un roubo do instrumental, que os obligou a ter que celebrar un festival para recaudar e comprar un novo dito festival sería o Freak Festival. Dito festival onde as bandas actuaban sen ánimo de lucro chegou a celebrarse nunha segunda edición

A conxunto chegaría o 99 tras grabar Is a unha creba que os levaría a disolución. Eran moitos, é normal. Di  Juanjo Onofre que os ensaios convertíanse nunha tortura.Cada un tirou polo seu camiño.



A verdade que este disco ten un son moi bo, pero dame rabia que o propio Onofre sexa quen de dicir que os temas que fixeran antes da disolución e sen incluir en ningures eran superiores o grabado e ter que quedarse sen escoitalos...

 O LP Is, contén as seguintes cancións


1.- Psychocosmic psyderorurgic.2.-Autumn 1995's afternoon 3.-Lay down my love.4.-  Trying so hard 5.- Call me as you like part one 6.-  Call me as you like part two 7.- Life's wings 8.- Not for me 9.- Not for me10.- Cara de papilla11.-Was she right

Por certo, a portada deste disco é horrible.

-----------------------------------------------------
-------------------------------------
-------------------------------------
-------------------------------------------------------

7 comentarios:

  1. GRACIAS POR POSTEAR ESTE DISCO...........LO COMPRE CUANDO LO SACARON HACE YA ALGUNOS AÑOS Y AUN NO LO HABIA DIGITALIZADO....MI HIJA SE PONDRA MUY CONTENTA CUANDO LO VEA EN SU IPOD.....
    SALUDOS.................JOHNNY

    ResponderEliminar
  2. Something fueron un grupo enormemente irregular y, a la vez, interesante, que llegó a ser preeminente en esa Barcelona de mediados de los 90 capitaneada por Selenitas (recién disueltos Los Sunglasses), y con unos emergentes Bondage (recién disueltos Dr. Love y la tercera encarnación de Los Negativos) y Sidonie (recién disuelta La Vaca Multicolor).

    Junto a The Brew, Flashback V, Arthur's Artichoke y algunas bandas más, formaban una suerte de grupo amante de la psicodelia y eso se notó en su 1ª maqueta y en los temas de su elepé, previo paso por aportaciones a algunas recopilaciones de Al·leluia Records dedicadas a sonidos 60s o 60s oriented.

    ¿Qué puedo decir? Something eran muchos, y no siempre compenetrados. Algunos de sus conciertos salían cojonudos (caso de un apoteósico directo en Bikini) y otros, no salían tan bien (caso de un desastroso recital en la sala Pop Dancing).

    Tampoco les ayudó existir durante la eclosión (invasión, más bien) del Techno y la electrónica en Barcelona, que diezmaron el -de por sí escuálido- circuito de conciertos de la ciudad.

    Así las cosas, aguantaron todo lo que pudieron, llegando a plastificar este 'Is' que recibió críticas muy desiguales, que oscilaban entre acusaciones de plastiquismo y consideraciones de esta banda como soplo de aire fresco desvinculado de escenas concretas.

    Esto, claro está, en un momento en que pertenecer a una escena cualquiera (Mod, 60s, Ted, Rocker) era un estigma insalvable, sobre todo en la siempre modeLna Barcelona.

    En el disco hay colaboraciones como la de Eva (cantante del grupo peñazo Minema), que pone su dulce voz a los coros de 'Autumn 1995' y, en su edición en CD, hay una canción fantasma, una especie de 'italianada' (así la llamabn ellos) tocada en directo en avanzado estado etílico-drogaínico.

    A este disco le tengo, además, un especial cariño, pues el primer artículo que publiqué en una revista no-fanzinesca fue una entrevista a Bernat, guitarrista de esta misma banda al que a veces aún veo en el Boiler o por ahí.

    Un saludo.

    A-

    ResponderEliminar
  3. Por cierto, aquellos Blue Bus de Vilanova i la Geltrù en los que cantaba Jordi Calatayud, y que llegaron a editar un minielepé ('All Way', Macaco Rds, 1990 o 91), se convirtieron poco después en Biscuit: uno de los grandes activos en materia de Pop con Mayúsculas que atesoramos por estas latitudes.

    ResponderEliminar
  4. Gracias Alberto de nuevo por tu reseña enorme... Muchas gracias por pasarte.

    Johnny, no hay porqué darlas. En todo caso gracias a ti por pasarte y comentar. Que siempre se agradecen todos los comentarios. Buenos o malos.

    ResponderEliminar
  5. ay que ver lo que se aprende con este hombre! (alberto) jaja.Me ha hecho gracia esto:
    "A conxunto chegaría o 99 tras grabar Is a unha creba que os levaría a disolución. Eran moitos, é normal" jajaj. Es sistemático,todas las bandas de 5 o mas componentes estan condenadas! mira Mocedades,o los Kelly Family! jaja Saludos david

    ResponderEliminar
  6. jajajaja lo digo por experiencia propia, que cuando tocaba en una formación ajena completamente al modernismo, eramos 9 personas... eso era imposible... imposible... a quien me conoce sabe a que me refiero.

    Que agonía, siempre faltaba alguien.

    ResponderEliminar
  7. Hola David, gracias por el disco. Alberto es un lujazo en cuanto a todo lo concerniente a grupos españoles relacionados con la escena o afines.

    ResponderEliminar

Moitas Gracias ou non por comentar

Benvido

Benvido o meu mundo, nin estandartes me acompañan, nin escarapelas e poses, só música,eventos e cousas de interés. O meu interés. É un Blog, polo que poño as miñas opinións sempre. Tento cargalos cedés a internet pero moitas veces búscoos, e este Blog ten un mero afán recopilatorio de todas esas bandas que amin me gustan e escoito. Por eso non quero quitarlle mérito as páxinas de onde as saco. Nin me fago eu o heroe.